ΣΠΑΣΕ ΤΙΣ ΚΛΕΙΔΩΝΙΕΣ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ ΣΟΥ
ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΠΩΣ ΖΗΣΑΜΕ, ΜΑ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΠΩΣ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ. Κάθε εμπειρία μας, κάθε λόγος που ακούσαμε μικροί, κάθε φόβος που ρίζωσε στην ψυχή μας, έγινε ένα κομμάτι από το κάγκελο. Οι φωνές που έλεγαν «Δεν είσαι αρκετός», οι στιγμές που μας έκαναν να ντραπούμε για το ποιοι είμαστε, οι πληγές που πονούσαν πολύ για να τις κοιτάξουμε κατάματα, έχτισαν γύρω μας έναν τοίχο. Σιγά σιγά, αυτή η φυλακή έγινε γνώριμη. Τη συνηθίσαμε. Και τη βαφτίσαμε «ασφάλεια». Όμως δεν είναι ασφάλεια να ζεις φυλακισμένος. Δεν είναι ζωή να φοβάσαι να εκφραστείς, να αγαπήσεις, να δοκιμάσεις, να αποτύχεις, να ξανασηκωθείς. Δεν είναι ζωή να αναπνέεις μισή αλήθεια και μισή χαρά. Η αλήθεια είναι ότι… Οι κλειδωνιές δεν είναι τόσο δυνατές όσο νομίζουμε. Ναι, μπήκαμε σε αυτή τη φυλακή ανάλογα με το πώς ζήσαμε. Όμως μπορούμε να βγούμε, ανάλογα με το πώς επιλέξουμε να ζήσουμε από εδώ και πέρα. Κάθε φορά που αναγνωρίζεις έναν φόβο σου, κάθε φορά που λες «ναι» στην ψυχή σου και «όχι...